Οι μικροί ραβδοσκόποι
Συγγραφέας:
Ειρήνη ΚατσαρούISBN: 978-618-5498-50-4
© Copyright: Readnet Publications ΙΚΕ
Βόλος 2021
Έκδοση: Readnet Publications
Ιστότοπος:
www.readnet.gr | e-mail:
[email protected]Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.
Μια φορά και έναν καιρό…σε μια μακρινή χώρα υπήρχε ένα χωριό με το όνομα Χρυσοχώρι. Το χωριό αυτό ήταν πολύ όμορφο γεμάτο με κάθε λογής λουλούδια και δέντρα, τρεχούμενα νερά και ψηλά βουνά. Δυστυχώς όμως παρά την τόση φυσική ομορφιά οι άνθρωποι υπέφεραν από τη φτώχεια.
Οι οικογένειες προσπαθούσαν να ζήσουν με κάποια λιγοστά λαχανικά που φύτευαν στις αυλές τους, αλλά συχνά οι καταιγίδες που ξέσπαγαν κατέστρεφαν τη σοδειά τους πριν προλάβουν να τη μαζέψουν.
Εκεί ζούσαν και δύο μικρά αγαπημένα αδελφάκια, η Ρούμπιλα και ο Πόλκο. Τα καημένα τα παιδάκια είχαν μείνει ορφανά, αφού η μαμά τους και ο μπαμπάς τους είχαν πεθάνει πριν μερικά χρόνια. Όπως μπορείτε να φανταστείτε η ζωή ήταν πολύ δύσκολη για τους μικρούς μας φίλους, αφού πολλές φορές δεν είχαν να φάνε ούτε μια φέτα ψωμί.
Μπορεί τα δύο αδελφάκια να ζούσαν με λιγοστό φαγητό σχεδόν καθημερινά, αλλά δεν το έβαζαν κάτω. Ευχαριστούσαν τον καλό Θεό που είχαν ο ένας τον άλλον και πίστευαν με όλη τους τη δύναμη ότι κάποτε θα άλλαζαν τα πράγματα για αυτούς, αλλά και για τους υπόλοιπους κατοίκους του χωριού.
Η αλήθεια είναι πως η Ρούμπιλα και ο Πόλκο είχαν πάντοτε κάτι το ξεχωριστό. Όταν σε άγγιζαν ένιωθες μια αλλόκοτη ζεστασιά σε όλο σου το σώμα. Όταν δε, σε κοιτούσαν στα μάτια, ήταν σαν να διάβαζαν τις σκέψεις σου και σου μετέφεραν μια απέραντη ηρεμία.
Ένα βροχερό βράδυ καθώς η Ρούμπιλα κοιμόταν με τον Πόλκο στην ξύλινη καλύβα τους ένιωσαν να τους τυλίγει ένας ψυχρός αέρας… τόσο δυνατός που τους ανάγκασε να ανοίξουν αμέσως τα μάτια τους!
Αφού ξύπνησαν τρομαγμένοι αντίκρισαν μια πανέμορφη γυναίκα με ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια να κάθεται στην άκρη του κρεβατιού τους και να τους κοιτάει χαμογελαστή. Τα δυο παιδάκια έμειναν να την κοιτούν φοβισμένα παρόλο που φαινόταν φιλική.
