Η απαγωγή
Συγγραφέας:
Ζωή ΜπούζαISBN: 978-618-5498-73-3
© Copyright: Readnet Publications ΙΚΕ
Βόλος 2021
Έκδοση: Readnet Publications
Ιστοσελίδα:
www.readnet.gr | e-mail:
[email protected]Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.
1. Η Ήρα στο Κτήμα
Θα σας πω μια ιστορία, πέρα ως πέρα αληθινή. Μια ιστορία για την Ήρα ένα πανέξυπνο σκυλί. Η Ήρα μεγάλωσε στο κτήμα της κυρίας Όλγας. Ένα μεγάλο κτήμα γεμάτο από όμορφα γαρύφαλλα και τριαντάφυλλα τα οποία γέμιζαν με τις μυρωδιές τους επτά γειτονιές.
Στην μια άκρη του κτήματος η κυρία Όλγα είχε φυτέψει σιτάρι, καλαμπόκι και κριθάρι. Στην άλλη άκρη είχε βάλει τρεις ροδιές, δυο δαμασκηνιές και μια κερασιά. Στη μέση του κτήματος ήταν το μικρό της σπίτι. Το σπίτι ήταν όμορφα βαμμένο μ’ ένα απαλό μπεζ χρώμα και δίπλα ακριβώς υπήρχε ένα μικρό σπιτάκι βαμμένο κίτρινο με μπλε ζωγραφιές. Ήταν το σπιτάκι της αγαπημένης Ήρας. Το σκυλάκι που βρέθηκε πριν πέντε χρόνια στο φράχτη και η κυρία Όλγα το προστάτεψε και το αγάπησε.
Πολλές φορές η Ήρα όταν έκανε πολύ κρύο τρύπωνε κάτω από τον καναπέ και περίμενε να κοιμηθεί η κυρία Όλγα για να βγει να πέσει στο χαλάκι μπροστά της. Κάποιες φορές εκείνη έκανε πως δεν την έβλεπε και συνέχιζε τον ύπνο της. Η Ήρα φερόταν σαν άνθρωπος, μη σας πω και καλύτερα. Όπως κάθε έξυπνο σκυλάκι, μπορούσε να ξεχωρίζει τα πρόσωπα που πλησίαζαν το κτήμα. Εάν έβλεπε κάποιον ξένο να πλησιάζει γάβγιζε τόσο δυνατά που έβγαινε αμέσως η κυρία Όλγα. Κάθε φορά που συνέβαινε αυτό της έλεγε «Ηρέμησε Ήρα, είναι ο ταχυδρόμος» και πήγαινε να πάρει την αλληλογραφία της.
Μια μέρα είδε έναν παράξενο άνθρωπο που έβλεπε με ενδιαφέρον ή μάλλον… με περιέργεια το κτήμα και άρχισε να γαβγίζει δυνατά. Έτσι, ο ξένος το έβαλε στα πόδια. Το ίδιο έγινε και την επόμενη μέρα και για αρκετές ημέρες τις πρωινές ώρες. Μια μέρα ο παράξενος άντρας ήρθε αργά το απόγευμα. Άρχισε τότε η Ήρα να γαβγίζει δυνατά κι η κυρία Όλγα βγήκε αμέσως να δει τι συμβαίνει. Δεν πρόλαβε ούτε εκείνη τη φορά να δει κάποιον.
2. Η Ήρα και τα Κουταβάκια της
Μέρες τώρα η κυρία Όλγα ήταν ανήσυχη. Έβλεπε την Ήρα και κάτι δεν της άρεσε. Τόσα χρόνια δίπλα της είχε μάθει πότε ήταν καλά και πότε ήταν αδιάθετη. Στην Ήρα άρεσε να ξαπλώνει πολύ τον τελευταίο καιρό. Καμιά φορά έκανε μια βόλτα τον γύρο της αυλής και μετά πάλι αναπαυόταν στο χαλάκι της. Μα και η κοιλιά της είχε μεγαλώσει πολύ τον τελευταίο καιρό. Έτσι, η κυρία Όλγα κατάλαβε πως σε λίγο καιρό η παρέα θα μεγάλωνε.
Πραγματικά, δεν άργησε να έρθει αυτή η μέρα. Άκουσε η κυρία Όλγα το γάβγισμά της και πετάχτηκε πάνω, έτρεξε να βοηθήσει την Ήρα. Η καφέ κουβερτούλα ήταν στρωμένη ήδη κάτω και τα οκτώ κουταβάκια έκαναν ένα ένα την εμφάνισή τους. Μάλιστα καλά διαβάσατε οκτώ γλυκά και όμορφα κουταβάκια που έψαχναν τη μαμά τους να πιουν γάλα. Εκείνη ήταν κουρασμένη αλλά και πολύ χαρούμενη. Η κυρία Όλγα έφερε ένα μπιμπερό γεμάτο γάλα για να προλάβει να τα ταΐσει όλα. Ήταν τόσο μικρά και τόσο διαφορετικά το ένα από το άλλο. Η κυρία Όλγα μόλις τα τάισε έφερε τη φωτογραφική της μηχανή και τα φωτογράφισε ένα ένα αλλά κι όλα μαζί. Η Ήρα ήταν ξαπλωμένη
