Ζήσε με τρόπο που θαυμάζεις
Συγγραφέας:
Χάρης ΜαυροκέφαλοςISBN: 978-618-5498-03-0
© Copyright: Readnet Publications ΙΚΕ
Βόλος 2020
Έκδοση: Readnet Publications
Ιστότοπος:
www.readnet.gr |e-mail:
[email protected]Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.
Η δική μου ιστορία
Η σχέση που είχα με τον εαυτό μου, πέρασε από διάφορα στάδια. Κατά την παιδική και εφηβική μου ηλικία, υπήρξαν αρκετές φορές, που έδειχνα πως δεν σεβόμουν τον εαυτό μου. Σαφώς, με την πάροδο των ετών, ωρίμαζα βέβαια, αλλά διαπίστωνα πως είχα ακόμα ανασφάλειες.
Πιο συγκεκριμένα, από τα πρώτα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι έντονα την παρουσία του παππού μου. Του πατέρα της μητέρας μου, για την ακρίβεια. Εκείνος λοιπόν, ερχόταν σχεδόν καθημερινά στο σπίτι, με πήγαινε βόλτες και το σημαντικότερο: με τη συμπεριφορά του απέναντί μου, με δίδαξε τι σημαίνει αγάπη και τι σημαίνει να είσαι καλός χαρακτήρας.
Αργότερα, στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, θυμάμαι, πως υπήρξα μέτριος μαθητής, αλλά πάντα εκτιμούσα, ότι θα μπορούσα να γίνω καλύτερος, εάν ενίσχυα την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή μου. Με άλλα λόγια, θεωρούσα, από τότε ακόμα, ότι η απόδοσή μου στο σχολείο, εξαρτιόταν περισσότερο από την αυτοεικόνα μου –από το σύστημα πεποιθήσεών μου ως προς τις σχολικές ικανότητές μου– παρά από οτιδήποτε άλλο.
Ως μαθητής λυκείου, εν τούτοις, οι επιδόσεις μου ήταν πολύ καλύτερες και πλέον είχαν δημιουργηθεί σε μένα, στους γονείς, στους συγγενείς και στους καθηγητές μου, οι προσδοκίες πως θα μπορούσα να θριαμβεύσω στις Πανελλήνιες.
Εν τέλει όμως, δεν τα πήγα και πολύ καλά σε αυτές, με βάση εκείνες τις προσδοκίες, και πέρασα στο τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Αρχικά, μόλις έμαθα ότι πέρασα σε αυτό το τμήμα, στεναχωρήθηκα. Απογοητεύτηκα, και φυσικά, απογοήτευσα τους πάντες, που είχαν πιστέψει σε μένα. Και τότε πολλοί από αυτούς, έπαψαν να πιστεύουν σε μένα, στις ικανότητές μου.
Ωστόσο, όλο αυτό με οδήγησε στη φοιτητική ζωή της Πάτρας. Μια νέα εποχή θα ξεκινούσε πλέον για μένα. Εκεί, έκανα νέους φίλους και ερωτικές σχέσεις. Παράλληλα, άρχιζε να μου αρέσει η αυτή η σχολή και ως προς τα μαθήματα της, δεν τα πήγαινα και άσχημα. Ελάχιστες φορές είχα «κοπεί» σε μάθημα, παρά την αντικειμενική δυσκολία που είχαν.
Ωστόσο, την άνοιξη του 2015, οι περίεργες παρέες, τα καθημερινά ξενύχτια, η αρκετή κατανάλωση αλκοόλ και τα πολλά τσιγάρα, με έκαναν να σιχαθώ τη ζωή μου.
Παράλληλα, είχα γίνει αναβλητικός. Ήμουν έρμαιο των δικαιολογιών που παρήγαγε το μυαλό μου, με αποτέλεσμα να μην κάνω όσα ήθελα να κάνω, με τον τρόπο που ήθελα να τα κάνω. Επίσης, δεν αθλούμουν καθόλου, δεν πρόσεχα την διατροφή και τον ύπνο μου, ενώ πλέον δεν «πατούσα» καθόλου στην σχολή.
Από αυτό το αδιέξοδο, τελικά βγήκα, όταν, έβαλα την κίνηση στην ζωή μου, και συγκεκριμένα, το τρέξιμο. Την ίδια εποχή, ξεκίνησα να διαβάζω βιβλία Προσωπικής Ανάπτυξης, παρόλο που τέτοιου είδους βιβλία, τα «σνόμπαρα» μέχρι τότε.
Αυτό που δεν άργησα να συνειδητοποιήσω, όμως, ήταν πως, εάν δεν αναλάμβανα εγώ την ευθύνη για την ζωή μου, κανείς άλλος δεν θα το έκανε. Και κάπου εκεί ξεκίνησε το δικό μου ταξίδι προσωπικής ανάπτυξης.
Από τότε μέχρι και σήμερα έχω διαβάσει δεκάδες βιβλία Αυτοβελτίωσης – κυρίως ξένων συγγραφέων, ενώ έχω παρακολουθήσει αρκετά σχετικά βιωματικά σεμινάρια. Κάποια από αυτά, με βοήθησαν περισσότερο και άλλα λιγότερο, όμως σημασία έχει πως με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα.
Το σπουδαιότερο όμως, ήταν πως εφάρμοζα όσες τεχνικές μάθαινα από αυτά και ιδίως τις τεχνικές που έκρινα ότι θα μπορούσαν να συμβάλλουν στο να έχω καλύτερη σχέση με τον εαυτό μου. Γιατί, η πραγματική δύναμη δεν κρύβεται τόσο στην γνώση, όσο στην εφαρμοσμένη γνώση.
Στα αναγνωστικά μου ενδιαφέροντα επίσης, ήταν ασφαλώς και η Φιλοσοφία –μιας και ήμουν φοιτητής στο σχετικό τμήμα– η Ψυχολογία, αλλά και οι Νευροεπιστήμες.
Με μια ανανεωμένα ματιά απέναντι στην πραγματικότητα πλέον, η σχέση μου με τον εαυτό μου δεν ήταν η ίδια. Πλέον απολάμβανα περισσότερο την ζωή μου, γιατί βασικά είχε ανέβει το επίπεδο της «αυτοαγάπης» και αυτοεκτίμησής μου.
Αποτέλεσμα αυτής της προσωπικής μου εξέλιξης ήταν –μεταξύ των άλλων– να «ξεκόψω» από τοξικούς φίλους, να διακριθώ με επαίνους και υποτροφίες στα δυο τελευταία έτη σπουδών μου και να είμαι πλέον ευχαριστημένος με τις διαπροσωπικές μου σχέσεις.
Το καλοκαίρι του 2017 επέστρεψα στην Αθήνα και ξεκίνησα να παραδίδω ιδιαίτερα μαθήματα Ιστορίας. Ακριβώς έναν χρόνο αργότερα, ευρισκόμενος σε διακοπές, και ενώ αγνάντευα τη θάλασσα, μου πέρασε η σκέψη να μοιραστώ τις γνώσεις και τις σκέψεις μου με τον κόσμο.
Ήθελα να συμβάλλω με τις δικές μου δυνάμεις στο να κάνω τον κόσμο καλύτερο. Τι έκανα λοιπόν;
Έτσι, αφού έγραψα ένα άρθρο στον υπολογιστή μου για την κατάκτηση της ευτυχίας, αποφάσισα να το στείλω –τυχαία– σε ένα ηλεκτρονικό περιοδικό. Προς μεγάλη μου έκπληξη, η δημιουργός εκείνου του περιοδικού, μου απάντησε άμεσα, πως της άρεσε το άρθρο που της είχα στείλει. Και αυτό ακριβώς, ήταν η αρχή της συνεργασίας μας και της διαδρομής μου ως αρθρογράφος.
Το ηλεκτρονικό περιοδικό με το οποίο συνεργάστηκα, μέχρι και να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία, τον Μάιο του 2019, σε αυτό έγραψα κοντά στα 500 άρθρα. Τα περισσότερα από αυτά, φυσικά, αφορούν θέματα Προσωπικής Ανάπτυξης, αλλά και Φιλοσοφίας.
Από τα θετικά μηνύματα που λάμβανα τακτικά από αναγνώστες των άρθρων μου, αντιλήφθηκα κάτι
